Om 9 uur reden we vanmorgen naar de parkeerplaats onderaan de Mont Blanc. 5 minuten rijden. Om 10 uur moesten we ons melden, dus tot die tijd zijn wedoor Chamonix gaan wandelen. Tja, een typisch touristen stadje. Door Chamonix stroomt een rivier. Vandaag goed gevuld met water van de gletsjers. Dat typische lichtgroen-blauwe doorzichtige water.

Om 10 uur stonden we netjes in de rij bij de kabelbaan. Nu heb je altijd mensen die om een vage reden willen voordringen, maar dit heb ik nooit eerder gezien. Een man ( hooguit 45) met twee vrouwen wrong zich letterlijk langs iedereen heen. Op de plek waar je je kaartje moest laten zien stak hij hondsbrutaal over mij heen de kaartjes en die suffe troel achter die kassa accepeerde dat. Wat die malloot er nu mee dacht te bereiken? De "beste plaats in de gondel". Enfin, hij wrong zich met die vrouwen bij het uitstappen ook letterlijk langs iedereen heen. Mensen werden gewoon opzij geduwd. Later op de dag was er opnieuw een ontmoeting met deze onbeschofte man.

In de gondel met 40 man de Mont Blanc op. Als je ziet hoe machtig de natuur is, voel je je maar een nietig stofje als mens. Ofschoon 40 van die stofjes in 1cabine die aan een (hopelijk zeer sterke) kabel hangen eigenlijk best wel zwaar is en eigenlijk ook best wel een beetje eng. Vooral ook omdat bij de passages van de cabine bij de ondersteunende palen die cabine onbedaarlijk ging schommelen. Niet echt ons ding. Onderweg moesten we overstappen. Boven aangekomen was er een platform en kon je via trappen nog hoger komen. Ook kon je binnendoor achter glas rondlopen. Je zag bergbeklimmers door de sneeuw stappen beneden. De temperatuur was tussen de -4 en - 10. Onze warme kleren en sjawls waren geen overbodige luxe. Herman is alleen nog hoger gegaan, omdat ik het benauwd had en mijn hart van de rel raakte en de Meniere opspeelde. Best wel een beetje logisch. Op die hoogte (3800 m) is er nog maar 65% zuurstof tov zeeniveau. Dus ook voor Herman betekende dat best wel een grotere inspanning dan normaal. Dus opoe zat op een bankje binnenin de grot en Herman heeft de prachtigste foto’s gemaakt

Herman heeft ook nog een praatje gemaakt met een meneer die klimmers op de Mont Blanc in de gaten hield met een sterke kijker. Hij vertelde dat het vandaag wel prachtig weer was met veel zon, dus goed zicht, maar dat de overige condities minder waren: -12 en harde eind. Daarom waren er vandaag “maar” 20-30 klimmers. Maar op een betere dag zijn het er 200 of meer!!! Moet je nagaan wat een drukte.
We hebben de wandelpaden gezien waar Alie overheen gewandeld is jaren geleden en het was een machtig schouwspel. Nadat we onze zelf meegebrachte koffie hadden opgedronken (Krent&Co, weten jullie nog?) Zijn we weer naar beneden gegaan. En wie wrong zich weer langs iedereen heen naar voren???? Jaaaa, vriendje Onbehouwen. Volgens ons heeft hij ons staan opwachten. Het was echt hilarisch.

Beneden hebben we ons van wat teveel aan warme kleding ontdaan, want daar eas de temperatuur weer zeer aangenaam. Daarnazijn we eerst bij de Mac een frietje gaan happen.

Het volgende op ons programma was de trein. We hadden een multi-pass-ticket en daarmee konden we ook een rit met de bergtrein maken naar 2000 meter. Daar was ook een ijsgrot waar je in kon. We stonden keurig in de rij bij de trein en jullie begrijpen zeker wel wie ineens zijn arm voor mij langs duwde en mij opzij duwde: vriendje Onbehouwen. De druiloor drong zich voor iedereen langs en wist een plekje voorin de trein te bemachtigen. Daar zit je buitengewoon krap met je benen, maar je hebt een mooi uitzicht. Nu wilde ik toevallig graag filmen daar en deed dat ook! Het uitzicht was geweldig en op een gegeven moment kon je van grote hoogte Chamonix zien. En daar was duidelijk te zien dat het hele dal volgebouwd was met huizen. Helemaal vol. Tja, het is er natuurlijk erg mooi.

Boven kon je met een kabelbaan naar beneden waar de ijsgrot was. Wij dus weer in een cabine en aan het einde moest je de rest lopen. Via ijzeren trappen.....dat is dus een groot probleem voor mij. Niet 5 trapjes of 10. Nee, voor zover we konden zien!! Die dingen zijn visueel rampzalig voor mij, net zoals trappen zonder leuning. Kortom, ik ben het fortblijven bewaken, in dit geval de rugzak van Herman. Herman is naar beneden gelopen en later iets van 520 traptreden omhoog geklommen......de kanjer. Hij heeft net ook de grootste helft van de taart gekregen.....:):)

Na de treintrip waren we nog graag met een andere kabelbaan gegaan, maar we waren pas weer om half 5 beneden. Toen was het te laat, dus hebben we groenten voor de komende dagen gehaald en zijn we naar de camping gegaan.

Morgen gaan we een flinke trip maken. Iets van 400 km. Dus we gaan op tijd naar bed, om morgen op tijd weg te gaan. Het is de laatste dag dat deze camping open is, dus het wordt de grote uittocht uit Chamonix.

Herman vertelt hier zelf iets over de ijsgrotten.

Het genoemde treintje waar we in zijn geklommen was een tandradbaan-treintje. Dat betekent dus een sterke klim. Heel leuk. We zijn 900 m geklommen en uiteindelijk in een prachtig dal gekomen. Het weer was de hele dag schitterend dus we hadden de mooiste uitzichten. Op dat dal kwamen diverse gletsjers op uit en het dal zelf was bestond uit 1 gletsjer. Let wel: bestond. Toen ik naar beneden liep om een daar aanwezige ijsgrot te bezichtigen kwam ik diverse bordjes tegen met de tekst: “niveau van de gletsjer in xxxx”. De gletsjer is in 30 jaar enorm veel weggesmolten. Heftig om te zien en beangstigend voor de toekomst. De weg naar de grotten begin met een korte kabelbaan-rit naar beneden. Naar waarschijnlijk de hoogte waar ooit de gletsjer was. Maar ja. Het ding ligt daar niet meer, dus moesten we met allerlei trappen en plateau’s steeds verder het dal in en naar beneden. Pittig. Om het maar simpel te zeggen. Dat omlaag ging nog wel maar bij iedere traptrede dacht ik: die moet ik ook weer omhoog…. Zal ik nu maar teruggaan? Maar nee, want voor hetzelfde geld is hij einde net om de hoek. Dus dapper door gedrenteld. Uiteindelijk bij de grot was het best wel mooi. Niet eens echt koud en het water druppelde ook van alle kanten naar beneden. Er waren ook foto’s waarop stond aangegeven waar de grot 5 jaar geleden was, 10 jaar geleden, enz.

Maar na rondgekeken te hebben ben ik aan de terugweg begonnen. Dat was best wel een uitdaging. Gelukkig voor mijn ego bleek ik nog steeds sneller te zijn dan de meeste mensen, ondanks een knie die niet meewerkt. Toen ik eindelijk weer boven was, was ik drijfnat van het zweten maar dat hoort erbij. Toen konden we in de rij gaan staan voor de trein terug naar beneden. Maar dat viel uiteindelijk best wel mee. De trein was er vrij snel.

Toen we weer terug waren in Chamonix hadden we nog een andere kabelbaan willen nemen, maar het was al half vijf. En we waren best wel moe. Dus hebben we boodschappen gehaald voor het eten en zijn we terug naar de camping gegaan.

Slaap lekker en tot morgen.

Hieronder wat filmpjes. De klink kopiëren en in de adresbalk plakken

https://youtube.com/shorts/jrP8AOGHZWY?si=WG4yJNV4PT_wTTKD

https://youtube.com/shorts/YwCZV7LEXdc?feature=shared

https://youtube.com/shorts/6U5I12jv8V8?feature=shared

https://youtube.com/shorts/RgM7orO0UGs?feature=shared