Dag 90. Langs de afgrond rijden.
Om half stonden we op ,omdat we onze buurman naar Bologna zouden brengen. Er was hitte voorspeld, dus op tijd rijden. Tegen 10 uur waren we in Bologna, het was toen reeds 31 graden, en gelukkig was de auto van de buren klaar. Maarten reed met zijn auto naar de camping, wij wilden eerst even langs de Esselunga. Nadat we die geplunderd hadden bedacht Herman een toeristische route terug naar de camping. Wel, als je die weg rijdt is de 8-baan in Flevoland voor kleuters! Tjonge jonge, Marie zat weer in het bidstoeltje. Het punt was de zg wegafzetting bij n weggetje. Die Italianen hebben overal en nergens borden staan met wegwerkzaamheden enz. terwijl er in geen velden of wegen iets te bekennen is. Ofwel die borden zijn neergezet voor het geval dat, ofwel ooit is er gewerkt aan de weg en zijn ze vergeten de borden weg te halen. Herman veegde dus radicaal de waarschuwing terzijde, en in eerste instantie leek dat terecht. Ja....in eerste instantie. Maar toen was daar ineens de tweede instantie ofwel de reden van de waarschuwing. Bijna de helft van de weg was weggeslagen en je keek in de diepte. Het was een smalle weg, er kon slechts 1 auto op en ik was zeer dankbaar dat er geen tegenliggers waren, want dat zou niet kunnen. Dus de helft van een weg waar slechts1 auto op past....ja....heb je het beeld voor je? Wel, Herman dook de " berm in" met de linkerkant( in mijn wereld heet dat een geul) en reeds pal langs de afgrond. Kanonnen! Wat kneep ik hem. En toen dat was gelukt kwam de derde instantie: een wegversperring van vallende stenen......ook daar ging de auto vlak langs de bergwand er langs. Dit alles was buitengewoon slecht voor mijn zenuwen. Maar goed, we hebben de afspraak gemaakt dat we de Italianen vanaf nu op hun woord geloven OOK als we denken dat flauwekul is.
Bij terugkomst op de camping hebben we koffie gedronken en wat gegeten en zijn aan de siësta begonnen. Toen we wegreden uit Bologna was het 11 uur en reeds 36 graden.
Na de siësta zijn we al zeer op tijd naar de vergadering van badderenden gegaan. Dat is zooooo lekker. Als het zo heet is in n zwembad plonsen. En daar hebben we gespeeld met de twee kleine buurjongetjes. Niks zo leuk als met kinderen in het water donderjagen.
Vanavond na het eten zijn we bij onze buurtjes een spelletje Uno gaan spelen. Met de ouders en de jongetjes en dat was gewoon heel gezellig. Jammer dat ze morgen vertrekken. Wij blijven dus tot dinsdag. We kunnen de weersomslag niet ontlopen denken we. Zondag gaat hier iets aan regen komen en maandag komt er veel. Maar goed, we hebben drie maanden stralend weer gehad. Dinsdagochtend vertrekken we en met vier campings als overnachtingsplek hopen we zaterdag in Gerolstein(de Eifel) aan te komen. We bekijken het gewoon komende week per dag. Nu is er thee en nog een stukje taart. Slaap lekker allemaal.
Reacties
Reacties
Hoe heet die Italiaanse engelbewaarder?
Zelf heb ik er twee, dat weet je: 1 op de linker-, 1 op de rechterschouder, voor het geval dat ..Hoe ze heten, dat zou ik niet weten.
Wat een spannende dag voor jou maar dat bidden van jou heb wel geholpen want jullie zijn veilig op de camping gekomen en toen lekker genoten
Alie, ik heb heeeeeel veel engelbewaarders! 2 aan mijn linkerzij, 2 aan mijn rechterzij, 2 die me wekken, 2 die me dekken, 2 die me wijzen naar de hemelsparadijze.....
Dank voor enerverende reisverslag. Tja, en dan in de bidstoel terwijl kijkend in de afgrond. Alle randvoorwaarden voor veilig rijden en gedragingen van weggebruikers in het buitenland weer vakkundig bijgesteld. Poedel naar lekker in het bad. Geniet. Beste groet.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}