Aangezien we goed geslapen hadden en fit waren, besloten we een bezoek te brengen aan het stadje Urbino. Het was een uurtje rijden en de auto was snel geparkeerd. Het oude stadje is gewoon heel leuk. We liepen niet over de hoofden, het was gezellig druk en de temperatuur was erg aangenaam. 31 graden met een zacht windje. We hebben rondgewandeld, terrasje gepikt en een paar kerkjes binnengestapt. En dat laatste leverde mij iets heel bijzonders op! Vanaf mijn zesde heb ik me afgevraagd hoe of het nu zat met God en de pastoor. Ik bedoel, de pastoor oreerde altijd over zijn relatie met God, je moest van alles aan hem vragen(aan God), maar het is mij altijd volstrekt vaag gebleven hoe of je dat nu precies doet. Ooit heb ik die vraag gesteld en de pastoor antwoordde doodgemoedereerd " nou gewoon, vragen". Vandaag kwam ik er achter hoe dat zat. Wat meneer pastoor er nooit bij verteld heeft, is dat hij een speciaal lijntje naar God heeft....kijk op de foto en zie wat daar in de kerk aan de wand hangt(rechts aan de muur).

Ja, de techniek staat voor niets blijkt wel weer: zelfs in de hemel hebben ze telefoon.

Op de terugweg van Urbino werd een prangende vraag van ons allebei beantwoord. Al die tijd dat we door Italië toeren hebben we ons afgevraagd waar of de Maffia zetelt. Zagen we dure huizen, vroegen wij ons meteen af " zou daar een hooggeplaatste Maffiaman wonen". Maar we zaten er naast, het is veel simpeler dan we dachten. De Maffia zit niet verspreid in Italië, ze zijn samengeklonterd in 1 dorpje. We wisten het meteen toen we dat dorpje intreden....het was ons ineens helemaal duidelijk.

Na deze ontdekking zijn we zeer opgelucht dat het tuig geklusterd op plek zit naar de camping gereden.

En als avondvermaak hadden we onszelf wederom een rondje restaurant beloofd. Hoe leuk is dat. Een toko waar ze glutenvrij kunnen koken.

Het eten was gezellig. Ik had een glutenvrije pizza. Helaas was de pizza van brooddeeg gemaakt. Vooraf hadden we hetzelfde als gisteren en een grote fles bubbels erbij. De pizza kreeg ik niet op. Herman had iets van varkensvlees uit een houtoven. Daar zat veel vet omheen waar we van gruwen. Maar het vlees zelf was lekker. Er zat ook een gepofte aardappel bij. Ik ben de aardappeleter van ons tweetjes, dus hij had hem niet helemaal op. En een schaaltje groenten erbij. Onbekend wat het was, maar ik vermoed raapsteeltjes. Een toetje zou teveel zijn geworden.

En zo zitten we nu bij de caravan. Ereader erbij en nog lekker een uurtje zitten.

https://youtube.com/shorts/4zmINk2UICg?feature=share