Vandaag zouden we eigenlijk naar de volgende camping gaan. Maar gisteravond kwam Herman opeens met het idee om nog 1 dag langer hier te blijven staan. Omdat het hier zo mooi is en we volgens ons nog lang niet voldoende hebben gezien. Dus we hebben de volgende camping gebeld (we hadden gereserveerd) om te melden dat we een dag later kwamen. En qua plek hier is het geen enkel probleem want om een of andere reden is de camping hier onderbezet. Maar goed, alles geregeld en alles kon.

We dachten er nog heel even over om vandaag nog een wandeling te maken, maar nee, toch maar niet. Gewoon een mooie rit gaan maken leek ons de beste optie!

Herman had ergens een mooi weggetje op Google maps gevonden dat ons om de 3 grootste bergen heen leidde. Dat weggetje was eerst asfalt, maar ging op enig moment over in onverhard. Nou zijn wij daar zeker niet benauwd voor. Maar met onverhard en omhoog de bergen in betekent dat ook meestal steeds smaller. Nou, dat klopte. Maar om jullie gerust te stellen: we zijn geen enkele tegenligger tegen gekomen en de weg was overal breed genoeg voor de auto. Na het nodige gehopst en gebotst zagen we opeens een aantal mensen te paard die dezelfde kant op gingen als wij. Dat zou een potentieel inhaal-probleem opleveren. Maar precies op dat moment was er een grote mogelijkheid om de auto te parkeren en zagen we ook dat je daar mooi de bergen kon zien. Nou dat was een geweldige volstrekt unieke plek! Een fabuleus uitzicht. Absoluut nul achtergrondgeluid. 22 C. We wilden foto’s maken maar we zijn blijven zitten om daar heel rustig een kop koffie te drinken. Zo mooi!!!!!!

Foto’s kunnen dit gevoel niet echt overbrengen. We hebben ze natuurlijk wel gemaakt en ook filmpjes. Maar het overweldigende uitzicht, de grootsheid van de natuur: het is niet in woorden uit te drukken. Het maken van foto’s werd ook meteen uitgebreid naar langdurig koffiedrinken en alleen maar staren naar het geweldige uitzicht.

Maar ja, helaas moesten we op enig moment echt weer verder. Het grote voordeel was wel dat de groep mensen en paarden ondertussen waarschijnlijk een afslag hadden genomen die wij niet namen, dus die zijn we niet meer tegengekomen. Maar ook de rest van de route die we reden was heel mooi. Zo rondom 1 uur zagen we weer een mooie plek. Helaas zaten daar al andere genieters dus moesten we tweede rang gaan zitten. Maar gelukkig duurde het niet lang voordat ze ophoepelden en konden wij eerste rang gaan zitten.

Het volgende deel van de route ging steeds verder omhoog en omhoog. Totdat we ergens een bocht omgingen en we allebei meteen een dejavu-ervaring hadden. Het bleek de top van de route te zijn op 1450 meter en stond helemaal vol met geparkeerde auto’s. Vele tientallen. Dat hadden we vorig jaar in Italië ook al een keer meegemaakt. We zijn dus maar doorgereden. Het volgende dat we zagen was de hoogvlakte van het Sibillini-gebergte. De Piano Grande. Heel bijzonder, vooral in het voorjaar. Dan staat het helemaal vol met klaprozen en is de hele vlakte rood gekleurd. Nu natuurlijk niet. Voor de geïnteresseerden onder ons hoe deze vlakte is ontstaan:

https://bergwijzer.nl/blog/piano-grande-unieke-hoogvlakte-europa

Hierna zijn we doorgereden naar Norcia. Om inkopen te doen. Maar helaas waren de winkels tot 4 uur dicht. Dus zijn we toen maar over de grotere wegen terug gereden naar de camping. Al met al toch nog een lange rit.

Morgen gaan we dus echt verkassen. Naar een mooie plek zonder hooggebergte maar wel met veel mooie hoge heuvels.