Gisterenavond laat brak hier een zomerstorm los. We staan onder een boom met dennenappels, dus je kunt je voorstellen dat het, afgezien van het geschud aan de caravan, een flink kabaal was van alle vallende dennenappels. Uiteindelijk ging de storm tegen half 2 vannacht liggen.

Vandaag hebben we de bedden verschoond en de was gedaan. Toen die klaar was brak hier het noodweer even uit, waardoor we pal voor de caravan ons prive zwembad kregen( zie filmpje). Herman ontdekte overigens schuin boven de deur van de caravan een scheurtje in de caravanwand van ongeveer 4 cm. Daar werden we niet blij van. Hij heeft inmiddels contact opgenomen met de dealer.

Na de lunch wilden we even een paar boodschappen halen en tanken. We gingen via een uiterst slechte bergweg, maar op zich was het een mooie route. Al het neergekomen water van de afgelopen maanden heeft daar heftige sporen nagelaten. Tijdens de rit kwamen we langs een begraafplaats met monument en een kerkje. We zijn uitgestapt om te kijken wat er op het monument stond. Hieronder staat de vertaalde tekst.

"De nabijgelegen begraafplaats is als een symbolisch pad dat het monument bevat dat . is gebouwd ter nagedachtenis aan het offer van pater Elia Comini en alle mensen die hun leven hebben verloren in de bloedbaden van Creda, Botte en Maccagnano.

Op 29 en 30 september 1944 begonnen enkele eenheden van de 16e SS-divisie Creda en Pioppe di Salvaro te omsingelen en leden van de lokale bevolking op te pakken. Op 29 september dwong een groep Duitsers, samen met enkele Italianen, ongeveer negentig mensen in Creda om onder de portiek van een gebouw te kruipen. Twee machinegeweren, elk gemonteerd op een boerenwagen, werden gebruikt om die mensen neer te maaien, waarbij 79 doden vielen en een schuur in vlammen opging. Op dezelfde dag, maar in het Maccagnano-district, doodden SS-soldaten dertien mensen - acht vrouwen en vier kinderen - van wie de lichamen aan het einde van de oorlog werden geborgen. Tegelijkertijd werden ongeveer honderd mannen die in de Setta- en Reno-valleien waren opgepakt, naar Pioppe di Salvaro gestuurd. Na een nacht gevangenschap werden ze in drie groepen verdeeld, waarvan de derde, bestaande uit 45 mensen (onder wie twee priesters, pater Nicola Martino Capelli en pater Elia Comini), voor een vuurpeloton aan de "Botte" werd gebracht (dat is een grote watertank). De lichamen vielen op de modderige bodem van de "Botte" en na ongeveer twintig dagen, toen een burger een schot van de tank opende, stroomden ze stroomafwaarts om nooit meer gevonden te worden."

NB: de bovenstaande tekst is vertaald vanuit het Italiaans via Google lens. Vandaar de wat warrige tekst.

Naast het monument stond een tweede monument met alle namen van de slachtoffers. Heel veel kinderen tussen de 0-12 jaar. Wij waren in tranen daar. Ongelooflijk indrukwekkend en niet te bevatten.

We zijn na het boodschappen doen naar de camping gereden, hebben wat gedronken, gegeten en de huishoudelijke dingen gedaan. Maar beeld van het monument en het verhaal speelt steeds door ons hoofd