Dag 47. dag kleine ree
Aangezien het brood in de supermarkten hier niet voldoet aan Herman zijn smaak, en de Lidl hierop de enige uitzondering is, zijn we vanmorgen na het ontbijt en onze huishoudelijke klusjes in de auto gestapt. Een klein uurtje verderop ligt een Lidl en de weg daar naartoe was werkelijk schilderachtig mooi. Al aan het begin van onze rit schoot ineens een flinke ree voor onze auto de weg op. Dat hij van rechts kwam en een voetganger was maakte ons niet uit. Wij schrokken even van deze onbesuisde jonge gast. We zagen her en der stukken van wegen weggeslagen en de afgronden die het gevolg waren. Dit alles schade van de enorme regenbuien in mei en juni. Het rare is dat we ook een rivier zagen, dwz een droogliggende rivier, waarvan de zijkant minstens 1 m was weggespoeld. Dat betekent dus dat de rivieren hier vol zaten, overstroomden en....nu vrijwel allemaal droog staan. Soms zie je een zielig plasje water of mini stroompje, maar een suïcidepoging doen middels verdrinking is hier een verloren zaak.
We kwamen door hele kleine dorpjes, vaak mooie huizen, maar een koffietentje ontbrak. Nu had ik de koffiepot en de koekjes meegenomen en op de terugweg hebben we langs de kant van een bergweggetjes een bakje genomen.
Bij thuiskomst heb ik een salade als lunch gemaakt en daarna zijn we eerst even het water in gedoken. Het was hier redelijk warm kunnen we wel stellen. Het water was 31 graden, kun je nagaan hoe warm het is. Na ons badje zijn we een uurtje het vaderland gaan dienen om ons vervolgens fris en fruitig bij de andere grijsaards te voegen. En met een drankje op het terras hoorden we het volgende treurige verhaal.
In de oorlog woonde op dit terrein in het grote huis een vrouw met haar vier kinderen. Haar man zat in het leger. De Duitsers zaten hier in de buurt en vanuit het dorp kwam een vriendin van de vrouw met ook vier kinderen naar boven naar het huis hier. Toen de Duitsers dichtbij waren zijn de vrouwen met hun kinderen via een achteruitgang en smal weggetje gevlucht. Helaas stuitten ze halverwege hun tocht op de Duitsers die zowel de vrouwen als alle kinderen doodgeschoten hebben. Ze hebben beneden in het dorp ook alle vrouwen en kinderen vermoord. Toen al die mannen na de oorlog thuiskwamen had vrijwel niemand nog een vrouw of kind.
Dit verhaal vertelden de ouders van Jasper, de campingeigenaar. Zij logeren hier twee maanden. Een indrukwekkende geschiedenis behoort dus tot deze camping.
Twee filmpjes van onze autotocht staan onder het linkje "videos".
Reacties
Reacties
Wat hebben jullie geluk gehad met die ree de omgeving is prachtig en erg mooie camping en een naar verhaal van de vrouwen en kinderen
Behendig door net iets inhouden het ree weten te ontwijken, knap werk, ongemerkt naar toch. Fijn dat de wel.ontwikkrelde smaakpapillen geheel.konden worden bevredigd. Wat een dramatisch overzicht van qen stuk oorlogsgeschiedenis, onvoorstelbaar leed. Geniet van de omgeving en al het andere. Met de maaltijden zit het wel goed. Beste groet.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}