Vandaag was het weer een prachtige dag. Gisterochtend was het in eerste instantie nog wat bewolkt, maar vandaag was het helemaal onbewolkt en weinig wind. Althans, in het begin. We zijn vandaag naar een ander kasteel wezen kijken. Wel weer in het weekeinde dus met het risico dat het druk zal zijn, maar dit kasteel is vrijwel alleen maar het gebouw. Dus niet ook een museum. Het was wel een drie kwartier rijden, maar de omgeving hier is schitterend! Nooit geweten dat het zo vlak boven Parijs zo mooi is.

We zijn door diverse hele mooie oude dorpjes gereden. Overal met heel veel rozen en bijzonder veel groen. Echt heel mooi. Het dorp waar het kasteel in staat heet Pierrefonds en het kasteel heet heel origineel Chateau de Pierrefonds. Het is een enorm groot gebouw. Bekijk de foto’s maar eens. De oorzaak ligt in het feit dat het niet gebouwd is om te pronken en te pralen en te laten zien hoeveel geld je hebt, maar als verdedigingswerk. Even een stukje historie. Het originele begin van het bouwen startte in 1397. En het is toendertijd gebouwd in 10 jaar. Voorwaar een giga-prestatie, ofschoon ik vermoed dat de toenmalige afmeting waarschijnlijk iets kleiner was dan nu. Het is gebouwd om Parijs te beschermen tegen de Engelsen. Ik zou dan als Engelse aanvaller denken: “nou, dan lopen we daar toch in een bocht omheen!”. Maar kennelijk werkte dat toen niet zo. Om politieke redenen werd in 1617 het kasteel gedeeltelijk verwoest. Dus niet in een oorlog. Pas in 1855 besloot Napoleon III dat het kasteel herbouwd moest worden. Daar werd in 1857 mee gestart, maar de herbouw duurde 30 jaar! Het kasteel heeft in de 1e WO nog de nodige schade opgelopen, maar dat was niet ernstig. De mogelijkheid om het kasteel te bezichtigen was slechts voor een gedeelte. Marieke en ik vroegen ons dus af: wat is nu precies het nut om zoveel geld ergens in te investeren wanneer je het daarna niet laat zien? Het is natuurlijk leuk voor het dorpje: er komen veel toeristen op af. Maar verder? Niemand die het kan zien. Raar eigenlijk.

In het dorpje hebben we 2 keer cappuccino gedronken. Buitengewoon lekkere die tenminste van echte koffie was. In de tuinen van Monet hebben we dat ook gedronken, maar dat was oploskoffie met veel te veel water en iets van melk dat 4 Euro per kopje kostte. Nee, hier was het lekker. Met slagroom en choco-poeder. Heerlijk!

Marieke is niet de wenteltrappen op het kasteel verder ingegaan. Wenteltrappen zonder leuningen zijn niet haar ding. Herman wel. Het was imposant, groots maar ook kaal. Ja, logisch. Dit is herbouw. Daar heeft niemand ooit in gewoond. In de kelder stonden wel een groot aantal (meer dan 30) grote stenen lijkkisten met op iedere kist een liggend of zittend beeld. Met heel aparte belichting. Het had wel iets weg van het spookhuis in Disney-land. Het was er alleen veel rustiger. Al met al toch heel leuk.

Daarna zijn we maar weer toeristisch terug gereden naar de camping. En hebben we voor de komende dagen eten gekocht. Want ja, dat moet toch met een redelijke frequentie gebeuren.

Morgen hebben we weer een wasdag en maandag gaan we echt naar een volgende camping.