Vandaag hebben we een bezoek gebracht aan het kasteel van Chantilly en de bijbehorende tuinen. Er waren met name veel schilderijen te zien die veelal een christelijke afbeelding waren. Nu zijn wij daar niet echt fans van, om mij aan 't bidden te krijgen moet je me gewoon in de auto met caravan er achter 'n heel smal straatje inrijden en t gebed komt op gang.
Wat wel erg mooi was waren de serviezen. Het bijbehorende park was groot! En we hebben dan ook vooral genoten van dat park en er een paar uur in rondgewandeld. Het kasteel viel 'n beetje in t niet als t ware. We waren op tijd gegaan en dat bleek een zeer verstandig besluit. Tegen dat wij weggingen was t razend druk. Hieronder wat info , zeer ingekort, over het kasteel.

Het kasteel was oorspronkelijk een versterkt gebouw, gebouwd op een rots tussen de moerassen van de Nonette-vallei en controleerde de weg van Parijs naar Senlis.

Een paar eeuwen later:

Louis 11 de Bourbon, "De Grote Condé", en neef van koning Lodewijk XIV, erfde het. Hij organiseerde in Chantilly een even briljant hofleven als in Versailles door alle grootste kunstenaars van zijn tijd uit te nodigen: Molière, Racine, La Bruyère, La Fontaine, Bossuet... Hij had André Le Nôtre, tuinman van Versailles, van weelderige Franse tuinen . Chantilly is een zeldzaam voorbeeld van een plattegrond waarvan de as verschoven is ten opzichte van het kasteel.
De eeuwen gaan voorbij.
17 april 1898: opent het kasteel zijn deuren voor het publiek onder de naam "Condé museum".

Om 3 uur waren we op de camping waar we eerst ons schoonheidsslaapje hebben gedaan. Daarna lekker wat gelezen en gebreid en straks ga ik koken.
Vanmorgen had Herman trouwens het oventje om mijn broodjes in af te bakken, op het bovenste treetje van het kapotte trapje gezet. Op t eerste treetje stond een bordje. Nee, we hadden dat trapje natuurlijk niet meteen gisteren al gedoneerd aan de campingeigenaar, wij moeten altijd eerst wennen aan de idee dat een dergelijk afscheid in aantocht is. Maar ja, dat brengt wel t risico met zich mee dat we ineens n schitterende hergebruik kans zien in zo 'n kapot geval ....Maar maken jullie je vooral geen zorgen. Heus, we zijn niet van plan als de " reizende horders" te boek te willen staan, dus t ding gaat weg. Maar dat we hem met natte ogen uitzwaaien staat vast......alhoewel...???