Leu d'Esserent

Vanmorgen vertrokken we om kwart voor 10 uit Beaurieux naar Leu d'Esserent. Eerst moest er getankt worden en brood gekocht voor Herman. We waren vergeten brood voor hem mee te nemen. Er waren wegwerkzaamheden in dat dorp en uiteraard aan de weghelft waar de Lidl en de Shell lagen. Dus onze sleurhut en auto moesten ergens geparkeerd worden waar geen parkeerplek was. Recht tegenover de Lidl lag het politiebureau. En aangezien de politie je beste vriend is, hebben we de hele handel breeduit voor t bureau gezet. Ik bleef in de auto om tekst en uitleg te geven als mijn beste vrienden onaardig zouden gaan doen. Dat gebeurde niet, dus we konden op weg.

De route was afwisselend en vrijwel uitsluitend binnendoor. Geen snelwegen dus. Het landschap was plat , glooiend en heuvelachtig, dat wisselde sterk. In elk geval was t mooi .

Om 4 uur waren we op de camping en die is ruim. Er staan niet echt veel mensen nog. Het is schoon, n mooie plek en uiterst behulpzame mensen. Toen de caravan stond begaf het trapje het.....en uit de caravan stappen zonder trapje is een heel slecht plan . Inmiddels was t half 5 en waar haal je een nieuw trapje vandaan? Uit de grote campingwinkel die de campingeigenaar noemde. Missie geslaagd, wij blij als kleuters terug naar onze sleurhut. Onderweg beseften we ineens dat we nu met twee trapjes zaten: 1 kapotte (en dus voor ons onbruikbaar) en 1 die we konden gebruiken. Maar waar laat je in t buitenland in vredesnaam je groot afval/oud ijzer?

We hebben diverse mogelijkheden besproken.

1. We rijden langs de Action en kopen n paar tuinkabouters, of n paar nepplantjes. We nemen t kapotte trapje mee naar de volgende camping en " vergeten" onze gezellige versieringen als we weggaan.....Nee! Dat is niet aardig.

2. We geven het Guus cadeau. Zo kan hij op n veilige manier leren trapklimmen: te beginnen bij 1 trede......Nee. De trap heeft geen leuke kleur voor n kind.

3. We zetten hem op n begraafplaats met n gieter erop bij de kraan. Mensen die kort van stuk zijn kunnen dan beter bij de kraan.......of

4. We bieden hem aan bij de camping houder...

Dat laatste bleek n groot succes te zijn. De man was meteen enthousiast, soort van dan he. Hij wist er n fijn plekje voor dus kom maar op.

Ondanks dat we gierige Hollanders zijn, vragen we niet om korting voor onze kampeerdagen hier. Soms gunnen we andere mensen gewoon n gratis hebbedingetje.