Dag 99. De Mont Blanc

Om 9 uur reden we vanmorgen naar de parkeerplaats onderaan de Mont Blanc. 5 minuten rijden. Om 10 uur moesten we ons melden, dus tot die tijd zijn wedoor Chamonix gaan wandelen. Tja, een typisch touristen stadje. Door Chamonix stroomt een rivier. Vandaag goed gevuld met water van de gletsjers. Dat typische lichtgroen-blauwe doorzichtige water.

Om 10 uur stonden we netjes in de rij bij de kabelbaan. Nu heb je altijd mensen die om een vage reden willen voordringen, maar dit heb ik nooit eerder gezien. Een man ( hooguit 45) met twee vrouwen wrong zich letterlijk langs iedereen heen. Op de plek waar je je kaartje moest laten zien stak hij hondsbrutaal over mij heen de kaartjes en die suffe troel achter die kassa accepeerde dat. Wat die malloot er nu mee dacht te bereiken? De "beste plaats in de gondel". Enfin, hij wrong zich met die vrouwen bij het uitstappen ook letterlijk langs iedereen heen. Mensen werden gewoon opzij geduwd. Later op de dag was er opnieuw een ontmoeting met deze onbeschofte man.

In de gondel met 40 man de Mont Blanc op. Als je ziet hoe machtig de natuur is, voel je je maar een nietig stofje als mens. Ofschoon 40 van die stofjes in 1cabine die aan een (hopelijk zeer sterke) kabel hangen eigenlijk best wel zwaar is en eigenlijk ook best wel een beetje eng. Vooral ook omdat bij de passages van de cabine bij de ondersteunende palen die cabine onbedaarlijk ging schommelen. Niet echt ons ding. Onderweg moesten we overstappen. Boven aangekomen was er een platform en kon je via trappen nog hoger komen. Ook kon je binnendoor achter glas rondlopen. Je zag bergbeklimmers door de sneeuw stappen beneden. De temperatuur was tussen de -4 en - 10. Onze warme kleren en sjawls waren geen overbodige luxe. Herman is alleen nog hoger gegaan, omdat ik het benauwd had en mijn hart van de rel raakte en de Meniere opspeelde. Best wel een beetje logisch. Op die hoogte (3800 m) is er nog maar 65% zuurstof tov zeeniveau. Dus ook voor Herman betekende dat best wel een grotere inspanning dan normaal. Dus opoe zat op een bankje binnenin de grot en Herman heeft de prachtigste foto’s gemaakt

Herman heeft ook nog een praatje gemaakt met een meneer die klimmers op de Mont Blanc in de gaten hield met een sterke kijker. Hij vertelde dat het vandaag wel prachtig weer was met veel zon, dus goed zicht, maar dat de overige condities minder waren: -12 en harde eind. Daarom waren er vandaag “maar” 20-30 klimmers. Maar op een betere dag zijn het er 200 of meer!!! Moet je nagaan wat een drukte.
We hebben de wandelpaden gezien waar Alie overheen gewandeld is jaren geleden en het was een machtig schouwspel. Nadat we onze zelf meegebrachte koffie hadden opgedronken (Krent&Co, weten jullie nog?) Zijn we weer naar beneden gegaan. En wie wrong zich weer langs iedereen heen naar voren???? Jaaaa, vriendje Onbehouwen. Volgens ons heeft hij ons staan opwachten. Het was echt hilarisch.

Beneden hebben we ons van wat teveel aan warme kleding ontdaan, want daar eas de temperatuur weer zeer aangenaam. Daarnazijn we eerst bij de Mac een frietje gaan happen.

Het volgende op ons programma was de trein. We hadden een multi-pass-ticket en daarmee konden we ook een rit met de bergtrein maken naar 2000 meter. Daar was ook een ijsgrot waar je in kon. We stonden keurig in de rij bij de trein en jullie begrijpen zeker wel wie ineens zijn arm voor mij langs duwde en mij opzij duwde: vriendje Onbehouwen. De druiloor drong zich voor iedereen langs en wist een plekje voorin de trein te bemachtigen. Daar zit je buitengewoon krap met je benen, maar je hebt een mooi uitzicht. Nu wilde ik toevallig graag filmen daar en deed dat ook! Het uitzicht was geweldig en op een gegeven moment kon je van grote hoogte Chamonix zien. En daar was duidelijk te zien dat het hele dal volgebouwd was met huizen. Helemaal vol. Tja, het is er natuurlijk erg mooi.

Boven kon je met een kabelbaan naar beneden waar de ijsgrot was. Wij dus weer in een cabine en aan het einde moest je de rest lopen. Via ijzeren trappen.....dat is dus een groot probleem voor mij. Niet 5 trapjes of 10. Nee, voor zover we konden zien!! Die dingen zijn visueel rampzalig voor mij, net zoals trappen zonder leuning. Kortom, ik ben het fortblijven bewaken, in dit geval de rugzak van Herman. Herman is naar beneden gelopen en later iets van 520 traptreden omhoog geklommen......de kanjer. Hij heeft net ook de grootste helft van de taart gekregen.....:):)

Na de treintrip waren we nog graag met een andere kabelbaan gegaan, maar we waren pas weer om half 5 beneden. Toen was het te laat, dus hebben we groenten voor de komende dagen gehaald en zijn we naar de camping gegaan.

Morgen gaan we een flinke trip maken. Iets van 400 km. Dus we gaan op tijd naar bed, om morgen op tijd weg te gaan. Het is de laatste dag dat deze camping open is, dus het wordt de grote uittocht uit Chamonix.

Herman vertelt hier zelf iets over de ijsgrotten.

Het genoemde treintje waar we in zijn geklommen was een tandradbaan-treintje. Dat betekent dus een sterke klim. Heel leuk. We zijn 900 m geklommen en uiteindelijk in een prachtig dal gekomen. Het weer was de hele dag schitterend dus we hadden de mooiste uitzichten. Op dat dal kwamen diverse gletsjers op uit en het dal zelf was bestond uit 1 gletsjer. Let wel: bestond. Toen ik naar beneden liep om een daar aanwezige ijsgrot te bezichtigen kwam ik diverse bordjes tegen met de tekst: “niveau van de gletsjer in xxxx”. De gletsjer is in 30 jaar enorm veel weggesmolten. Heftig om te zien en beangstigend voor de toekomst. De weg naar de grotten begin met een korte kabelbaan-rit naar beneden. Naar waarschijnlijk de hoogte waar ooit de gletsjer was. Maar ja. Het ding ligt daar niet meer, dus moesten we met allerlei trappen en plateau’s steeds verder het dal in en naar beneden. Pittig. Om het maar simpel te zeggen. Dat omlaag ging nog wel maar bij iedere traptrede dacht ik: die moet ik ook weer omhoog…. Zal ik nu maar teruggaan? Maar nee, want voor hetzelfde geld is hij einde net om de hoek. Dus dapper door gedrenteld. Uiteindelijk bij de grot was het best wel mooi. Niet eens echt koud en het water druppelde ook van alle kanten naar beneden. Er waren ook foto’s waarop stond aangegeven waar de grot 5 jaar geleden was, 10 jaar geleden, enz.

Maar na rondgekeken te hebben ben ik aan de terugweg begonnen. Dat was best wel een uitdaging. Gelukkig voor mijn ego bleek ik nog steeds sneller te zijn dan de meeste mensen, ondanks een knie die niet meewerkt. Toen ik eindelijk weer boven was, was ik drijfnat van het zweten maar dat hoort erbij. Toen konden we in de rij gaan staan voor de trein terug naar beneden. Maar dat viel uiteindelijk best wel mee. De trein was er vrij snel.

Toen we weer terug waren in Chamonix hadden we nog een andere kabelbaan willen nemen, maar het was al half vijf. En we waren best wel moe. Dus hebben we boodschappen gehaald voor het eten en zijn we terug naar de camping gegaan.

Slaap lekker en tot morgen.

Hieronder wat filmpjes. De klink kopiëren en in de adresbalk plakken

https://youtube.com/shorts/jrP8AOGHZWY?si=WG4yJNV4PT_wTTKD

https://youtube.com/shorts/YwCZV7LEXdc?feature=shared

https://youtube.com/shorts/6U5I12jv8V8?feature=shared

https://youtube.com/shorts/RgM7orO0UGs?feature=shared

Dag 98. Wachten voor de Mont Blanc tunnel

Zoals gezegd stonden we vanmorgen gepikt en gedreven om 9 uur op de stoep bij de Esselunga. De caravan stond startklaar op de camping en wij gingen warme kleding scoren. Bij de Esselunga was dat een voetloze maillot en een panty. Als t een niet past dan wellicht het ander. Sjaals en wanten waren in geen kledingwinkel te koop. Maar....er zat ook een Flying Tiger. En daar vind ik wel vaker dingen die je daar niet snel verwacht, dus ik liep naar binnen. En kwam naar buiten met een paar gebreide en gevoerde handschoenen en een fleecedeken. Nu heb ik wel lange vingers, nee ik heb geen lidmaatschap bij Roeivereniging Eigenbelangen, maar deze kunnen prima voor een uurtje morgen. De fleecedeken heb ik in repen geknipt en zo hebben we allebei een warme sjaal morgen. Herman heeft een wollen muts bij zich, ik heb een kapuchon, dus het komt vast goed.

Om kwart voor 10 reden we de camping af met de sleurhut. Ook de route die we vandaag reden was leuk. Binnendoor richting de snelweg. Het land was veelal vlak met aardige dorpjes. Uiteindelijk belandden we vanmiddag dan toch in de file voor de Mont Blanc tunnel. Stervensdruk was het. De Frejus tunnel is natuurlijk onbereikbaar door die rotslawine en zowel personen-als vrachtverkeer neemt nu de Mont Blanc tunnel. Ik denk dat het feestje alles bij elkaar 5 kwartier in beslag nam. Om 3 uur waren we bij de camping die Herman gebeld had, maar ze hadden geen plaats. We werden doorverwezen naar een camping 30 m verderop. Meer ruimte hier en we vinden het best. Zaterdag sluit deze camping zijn deuren tot april. Maar zaterdag trekken wij weer verder.

Na het eten zijn we even gaan kijken waar we morgen de wagen kwijt kunnen in Chamonix. Met ons hebben onze trouwe volgers verzonnen dat zo'n tochtje met de kabelbaan( samen met ons natuurlijk) beslist heel gezellig zal zijn. Er zijn er tientallen. Nu kunnen er niet meer dan 40 lui in zo' n bak(40....!!!) dus de rest van de volgers moet zonder ons naar boven komen. Na het feestje met de kabelbaan gaan we, zijn we althans van plan, ook nog n tocht met een treintje maken.

Vanavond zagen we hoe de zon de berg kuste voor het slapen gaan. Herman kon er nog op tijd een mooie foto van maken.

We gaan in elk geval bijtijds slapen. Slaap lekker allemaal en tot morgen.

Dag 97. Naar Asti

Om kwart over 9 reden we weg uit Marzabotto. Het weer was prima. Zon en nog niet warm. Omdat we vandaag vooral snelweg moesten rijden, hadden we weinig last van slechte wegen. Alleen het eerste stuk vanaf de camping de berg af richting de snelweg. Het beeld buiten veranderde van bergen in vlak land met aan weerszijden in de verten de bergen. En boven die bergen zagen we wolken hangen, en die bleven daar fijn hangen. Boven ons hoofd was de lucht blauw en liep de temperatuur vanmiddag op tot 28 graden. We hebben een paar keer een koffiestop en lunch stop gemaakt en om 3 uur reden we de camping in Asti op. Omdat we morgenvroeg alweer vertrekken waren we snel klaar met ons installeren. Geen matten voor de caravan, geen lampjes aan de luifel. Gewoon even gemakkelijk. Het is een keurige camping maar je hoort hier wel continue verkeer rijden. Tja, dat hadden we in Marzabotta niet.

Morgen gaat de rit naar Chamonix, daar blijven we twee nachten. En waar we zaterdag heen gaan zien we dan wel. Het weer ziet er voor komende dagen weer prima uit.

Zojuist ontdekten we overigens dat we geen goede kleding, lees winterkleding, bij ons hebben om boven op de Mont Blanc te kunnen dragen. De temperatuur is daar -4 graden en daar heb ik niet op gerekend. Morgenochtend om 9 uur staan we dus bij de kledingzaken hier op de stoep in de hoop maillots, wanten, sjaals en n trui te kunnen scoren.

Slaap lekker allemaal en tot morgen.

Dag 96. Verbodsbord

Wel, bijna alle regen viel naast de berg. Zowel vannacht als overdag. En toen we van de berg af reden kregen we dus de regen die we boven mis liepen. Het is inmiddels stil op de camping het grootste deel van de gasten is vertrokken. De temperatuur is hier boven vandaag niet boven de 16 graden uitgekomen. Nu beseffen we heel goed dat in Holland de temperatuur de hele zomer niet veel hoger is geweest, dus we klagen niet.

Het probleem wat zich van de week heeft voorgedaan was het volgende. Op de snelweg in Frankrijk, die wij wilden nemen om richting huis te gaan, is een steenlawine van zo'n 700 kub beland. De treinen tussen Italië en Frankrijk rijden niet en uiteraard is het voor auto's ook niet mogelijk. De ravage is dusdanig dat ze dit niet binnen 3 dagen weggewerkt hebben. Nu was het op zich mogelijk om via Zwitserland en Zuid Duitsland te gaan rijden, maar daar blijft het hemelwater stromen en staat het land blank. Laten we nou geen bootje, zwemvliezen, snorkel of skies bij ons hebben....Kortom, wij zagen dat niet zitten. Jaren geleden hebben we in een overstromingsgebied bij Dresden gezeten, en DAT willen we nooit meer meemaken!!! Idem dito met bosbranden. Dus was de vraag: hoe nu verder. Uiteindelijk hebben we besloten morgenochtend vroeg op te staan en naar Asti te rijden. Dat ligt links boven in Italië en daar was de afgelopen dagen het waterfeest. Herman heeft opgebeld en de camping is open en droog,dus we overnachten morgen ergens in de omgeving van Asti. Vervolgens staan we donderdag heel vroeg op om naar Chamonix te rijden via de Mont Blanc tunnel. Met ons zullen velen dit fantastische uitwijkplan hebben bedacht, dus we staan buitengewoon( asociaal zeg maar gerust)vroeg op. Zo kunnen we ons tijdig in de rij der wachtenden, filerijdenden, voegen om ergens in de middag te arriveren in Chamonix. Daar is het naar verwachting mooi weer en ook die camping heeft droge voeten. Vrijdag wordt dan een rustdag. Dwz we rijden niet. Het is natuurlijk te optimistisch om te denken dat we niets ondernemen. We zijn namelijk van plan de Mont Blanc op te gaan. 4000 m omhoog. Herman is nu kaartjes aan het regelen. En dan trekken we zaterdag en zondag verder richting de Eifel. Het hoe en wat horen jullie nog.

Vanmorgen zijn we alvast gaan tanken en hebben we wat groenten gehaald. Wat ons vorig jaar al opviel bij de supermarkten, en nu dus opnieuw, zijn de zwarte mensen die daar staan bij de uitgang. Per supermarkt 1. En ze hebben in hun nabijheid een plastic zakje of tasje liggen, maar nooit zichtbaar in hun handen. Alleen moet je niet per ongeluk zo' n tasje oppakken omdat je denkt dat iemand het vergeten heeft( wij sukkels...) Dan komen ze onmiddellijk in actie. Wij vermoeden dat het drugsdealers zijn die met een busje ' s morgens her en der worden gedumpt. De man die we vanmorgen zagen stond gisteren hierbij Marzabotto bij de supermarkt. In Holland zie je een soortgelijk iets met Roemenen. Die worden dan her en der gedumpt bij supermarkten om te bedelen en 's avonds met hun buit weer opgehaald. Maar achter deze (vermoedelijke)drugsdealers zit denken wij de maffia. Wellicht overnachten ze in het al eerder op onze reis ontdekte dorpje Schieti.

Wat ons al die weken ook heeft verbaasd is een bepaald verkeersbord. Het is een rond bord met rode rand, een verbodsbord dus, en daarin staan een zwarte en een rode auto. Alhoewel de Italianen lak hebben aan regels houden ze zich hier werkelijk keurig aan. En echt, ze overtreden deze regel niet. In al die weken hebben we geen rode en zwarte auto naast elkaar zien rijden! Heel bijzonder, want overal passeren die lui je, vooral daar waar het gevaarlijk is. Maar nergens, helemaal nergens, zagen we een rode auto naast een zwarte rijden op een tweebaansweg. Grappig toch he, hoe notoire lak-aan-alle-regels-verkeersdeelnemers zo'n eenvoudig verbod respecteren......

Oke, de thee en de koffie staan klaar. Slaap lekker straks.

Dag 95. 700 m3 rotsen op de weg

Vannacht heeft het een piepklein beetje geregend. En een keer gebliksemd. De campingeigenaar had dat al voorspeld, het slechte weer blijft hangen tegen de bergen in de verte meestal. Dus vanmorgen lekker in het zonnetje ontbeten onder een mooie blauwe lucht terwijl er regendruppels op ons vielen......????? Ja! Geen wolk te bekennen boven ons en het spetterende heel licht. We hebben ons vermaakt op de camping met lezen, wat breien, dutten en in de namiddag reuze gezellig nippen met de twee buurmannen. Gelachen, gedronken en daarna om half 9 een keer gegeten. En nu zitten we aan de thee. We zien op internet dat de Alpen, Zwitserland en Zuid Duitsland verzuipen en tot onze grote schrik is er een steenlawine, kijk bij de fotoos, gevallen op de weg die wij moeten rijden als we naar huis willen. De buien blijven zich vormen om ons heen, maar op zich zitten wij hier prima. We bekijken het maar een beetje hoe of wanneer we de reis gaan aanvangen. Herman wil woensdag gaan reizen,maar ik heb er een hard hoofd in. We gaan het beleven. Vanavond nog maar lekker genieten van het buiten zitten en de krekels horen zingen. De wind is flink afgenomen, dus dat is fijn. Slaap lekker straks en tot morgen.

https://cdn.jwplayer.com/previews/E4HIQtao

94. Vol verwachting klopt ons hart.

Vandaag hielden we het vooralsnog droog. Het schijnt hier vannacht te gaan regenen. Op alle weersites wordt gewaarschuwd voor vreselijk slecht weer en aardverschuivingen en weet ik veel wat. Waar het op neer komt voor ons, is dat we niet kunnen vertrekken hier zolang het weer zo slecht is. We zitten hier bovenop n berg en wachten dus enigszins gelaten af wat er gaat gebeuren en hoe erg de schade zal zijn in de gebieden waar wij doorheen moeten om thuis te komen. We hebben voldoende eten en drinken aan boord en inmiddels is onze vuilnisbak verzwaard met flessen water:) . Op dit moment zitten we nog steeds buiten en is zelfs de harde wind gaan liggen . Herman heeft vanmiddag geleerd hoe hij een lekkere cocktail met Aperol moet maken. Reuze nuttig in stressvolle omstandigheden. We hebben gewoon gezellig geborreld met wat andere gasten, maar de feestverlichting is wel van de luifel gehaald en de matten zijn opgerold. De krekels zingen hun lied en de temperatuur is nu zeer aangenaam. Morgen slapen we denk ik uitgebreid uit, dan schijnt er wat regen te vallen namelijk. En ja, wat moet je op een camping doen als het regent? Juist! Uitslapen en in de namiddag het borreluurtje met de andere gasten doorbrengen in de kroeg. En dat is denk ik zo wat we morgen gaan doen. Dutjes, spelletje, nipje......Slaap lekker allemaal. Tot morgen

https://www.ad.nl/nieuws/weerman-gerrit-hiemstra-waarschuwt-toeristen-voor-extreem-noodweer-alpen-dit-kan-levens-kosten~a63ae468/

Dag 93. Waterfestijn in aantocht

Vandaag is zo ongeveer de laatste vakantiedag zonder ( noemenswaardige) regen. De voorspellingen voor morgen zijn dat het tegen de avond gaat regenen. Dus wij besloten het er vandaag nog even goed van te nemen. Nadat we de huishoudelijke klusjes hadden gedaan zijn we een mooie rit in de auto gaan maken. We hadden een lekkere lunch en koffie mee, dus wie maakte ons iets. Ergens in een zespersoons dorpje zagen we vier dienders en n auto een of andere " controle" houden. We hebben ons bescheurd. We kwamen op een gegeven moment door een dorpje waar we vorig jaar heerlijke cappucino hebben gedronken in het plaatselijke cafe. Daar waar de bewoners ook koffiedrinken. Twee cappucini later vervolgden we onze rit. Ergens langs de kant van een weg, net buiten een dorpje, stonden een paar picknicktafels. Daar zijn we gaan zitten. Wat is Italië mooi. We hebben dit al zo vaak gezegd, maar het is echt heel mooi. Aan het eind van de rit zijn we nog wat levensmiddelen gaan halen.

Zoals gezegd slaat het weer morgenavond om. Dan komt er een harde wind. De wind was(en is) inmiddels al flink toegenomen hier boven op de berg. Als er dan ook heel veel regen valt, dan is het verstandig voorzorgsmaatregelen te nemen. Inmiddels kennen we aardig wat mensen hier, net als wij babyboomers, en we kwamen tot eenzelfde oplossing. Wij willen onze vuilnisbak verzwaren ( dat ding vliegt straks over de camping), anderen willen hun tent of caravan verzwaren en wij, de babyboomers, hebben daar een hele simpele oplossing voor: wijnflessen vullen met water! Geen technische snufjes, nee, gewoon ouderwetse oplossingen voor problemen tijdens het kamperen. Nu doet zich hier 1 klein probleempje voor: al het lege glaswerk wordt dagelijks weggegooid. Ingeval van nood,zoals nu lijkt te komen, is dat onhandig. De oplossing echter is simpel. Gezamenlijk hebben wij besloten volle wijnflessen leeg te drinken( we doen niet aan verspilling DUS gooien niets weg) en daarna hebben we lege flessen om morgenavond te vullen...Ik moet zeggen: de stemming bij ons babyboomers is uitstekend.

In principe waren we van plan dinsdagochtend te vertrekken. Vooral de regen hier hield ons tegen. Totdat we op diverse weersites werden geconfronteerd met dat wat gaat komen....vanaf morgen valt er in het deel waar wij doorheen moeten rijden binnen twee dagen 20 cm regen. Er wordt noodweer voorspeld en ze verwachten hier overal overstromingen. Jullie voelen m al aankomen: de camping waar wij een nacht wilden doorbrengen ligt in het centrum van die waterpret! En aangezien we geen snorkels en opblaasbootje bij ons hebben blijven we dus even zitten waar we zitten. Ondertussen druk doordrinkend natuurlijk. Zuid en Zuid-Oost Duitsland en Zwitserland gaan ook mee in dit waterfestijn, dus ook via Zwitserland uit Italië vertrekken is geen goed plan. Bovendien gaat het in de Alpen sneeuwen en, dat zal je nou altijd zien, we hebben onze skies niet bij ons . Het positieve van deze regen is, dat we hopen dat de natuurbranden in Zuid Frankrijk worden geblust hierdoor en wij na afloop van dit waterdrama de natuurbranden niet meer zullen aantreffen op onze route.

Het komt er dus op neer dat we geen flauw idee hebben wat en wanneer we iets gaan ondernemen wat op vertrekken duidt. We hebben het hier reuze gezellig, lullen ons suf met onze collegae babyboomers, hebben vanmiddag zelfs een glas Aperol genuttigd( Herman wilde dat wel eens proeven en ik ben dan de flauwste niet), we hebben spelletjes en leesvoer aan boord, kortom: we maken er gewoon een feestje van. Dag lieve lezers, slaap lekker vannacht.

Hieronder kun je de omgeving van Marzabotto zien. Link kopiëren en in je balk plakken

https://youtube.com/shorts/EQaW2b__gvk?feature=shared

Dag 92. Nog 2 dagen zomer

Heet! Bloedheet was het vandaag. Om half 12 was het bij de Carrefour reeds 36 graden. We hadden eerst de wasmachine aangezet. Mijn regenjack was ontzettend vies geworden van......het hangen in de badkamer! Door het luik is 3,5 maand stof neergedwarreld op mijn jack. Dus die ging ik vandaag wassen, omdat we de komende weken toch koeler en vooral natter weer krijgen. Onze buurmannen hadden twee lakens om te wassen, dus we hebben de hele handel vrolijk bij elkaar gestopt. Dat ging prima. Totdat.....de stroom uitviel op de hele camping. Het bleek dat dit ongeveer 1,5 uur zou duren. Met deze hitte werd dat wel n dingetje voor mensen. Koelkasten en zo. Maar ook de wasmachine hield er mee op. Toen de stroom het weer ded, en de was bijna klaar bleek, zette iemand de machine opnieuw aan omdat ze dacht dat wij vergeten waren op de knop te drukken. Heel lief en attent bedoeld. Wij zijn daarna dus maar boodschappen gaan doen. Na de boodschappen zijn we een dipje gaan nemen. Het water in het zwembad was lauw. Na het dippen kwam het happen en daarna het dutten. Om vervolgens na het wakker worden weer te gaan dippen, daarna te gaan nippen, en nu dus lekker te nassen. Wederom sushi. Het was echt te warm om actief te zijn. We zitten, lezen, doezelen en genieten van onze twee laatste zomerdagen. Vanaf zondagavond wordt het een totaal ander verhaal.

De camping waar we dinsdag heen gaan verwacht maandag en dinsdag totaal 12,5 cm water. De camping die we daags daarna wilden aandoen ligt vlak naast een natuurbrand. Op advies van onze Bas hebben we nog gekeken naar een zak marshmallows en stokjes, maar die had de Carrefour niet. Dus doen we die camping niet aan. Verder houden we bosbranden en wateroverlast goed in de gaten. We nemen er nog eentje, Proost!